
Ναι απάντησε το κορίτσι πως να μην είναι ; Όταν υπάρχεις εσύ&εγώ μέσα σε αυτόν .. Πως να μην είναι ; Όταν υπάρχει η αγάπη μας ; Η αγάπη που κάνει τα πάντα μαγικά ; Ζηλεύουν την αγάπη μας .. Φοβάμαι !
Τότε το αγόρι την κοίταξε και της είπε .. Η αγάπη μας δεν μοιάζει με καμία άλλη .. Λογικό να ζηλεύουν .. Ο καθένας θα μπορούσε να τη ζηλεύει ακόμα και εγώ .. Αλλά εγώ είμαι τυχερός επειδή την ζω .. Γιατί φοβάσαι ;
Το κορίτσι τον κοίταξε μες στα μάτια κάπως λυπημένα τότε του είπε .. Η αγάπη μας θα αντέξει ; Θα αντέξει ; Φοβάμαι μήπως καταστραφεί αυτή η αγάπη μήπως χαθεί μήπως φύγει ..
Τότε το αγόρι απάντησε κατευθείαν χωρίς σκέψη .. Αγάπη μου , η αγάπη μας θα αντέξει .. Με χρόνια καιρούς μέρες .. Η αγάπη μας θα αντέξει θα είμαστε ένα και ένα κάθε φορά .. Μην φοβάσαι τίποτα .. Δεν πρόκειται να σε αφήσω ποτέ .. Κανείς δεν πρόκειται και τίποτα να μας χωρίσει .. Σ'αγαπάω και μ'αγαπάς .. Μην φοβάσαι !
Τότε το κορίτσι αγκάλιασε σφιχτά το αγόρι .. Το αγόρι δεν είπε τίποτα .. Μετά άρχιζε να τις ψιθυρίζει στο αυτί της τα λόγια της καρδιάς του .. Όλα αυτά που όταν αντικρίζει τα μάτια της βλέπει έναν άλλο κόσμο .. Τον κόσμο τους .. !!
Αγάπη της ζωής μου, από την πρώτη στιγμή που αντίκρισα τα μάτια σου .. Χάθηκα μέσα σε αυτό το μπλε βαθύ και πράσινο χρώμα .. Τα χρώματα έπαιζαν μεταξύ τους .. Τα χρώματα αυτά με μάγευαν .. Με ταξίδευαν κάθε φορά .. Και ηρεμούσα .. Για αυτό κάθε φορά κοιτάω τα μάτια σου όταν δεν είμαι καλά .. Γιατί με ταξιδεύουν μακριά .. Σαν ένα καράβι .. Έτσι .. Και ξεχνιόμουν και ξεχνιόμουν .. Και τότε μέσα σε αυτόν τον κόσμο ήμασταν εγώ&εσύ μόνο .. Κανείς δεν υπήρχε .. Μόνο εγώ&εσύ .. Και γύρω ; Ο κόσμος έμοιαζε εντελώς διαφορετικός από αυτόν εδώ που ζούμε .. Κάθε φορά που έβρεχε και είχε ήλιο έβγαινε το ουράνιο τόξο και μας έκανε παρέα .. Και τα χρώματα ; Τα χρώματα μας ζάλιζαν από την ομορφιά .. Τρέχαν γύρω μας .. Τρέχαν και μετά έβγαιναν καρδιές κατά κόκκινες παντού .. Και τα τοπία ; Ξέρεις πως ήταν ; Ήταν οι ζωγραφιές που ζωγραφίζαμε εμείς που θα θέλαμε να ήταν .. Κάτι όμορφα τοπία, λιβάδια .. Και με πολλά χρωματιστά λουλούδια που όταν τα μύριζες ζαλιζόσουν από την φανταστική τους μυρωδιά .. Κάτι παραλίες καταγάλανες σαν τα μάτια σου .. Τι όμορφες ! Εκεί κάθε μέρα ήμασταν και τα βράδια να κοιτάμε το φεγγάρι .. Κάθε φορά όταν είχε πανσέληνος καθόμασταν εκεί .. Και κοιτούσε μαζί την πανσέληνος και τα αστέρια .. Και τότε όταν έπεφτε αστέρι κάναμε ευχή .. Αγκαλιά σε κρατούσα .. Στην αγκαλιά μου αγάπη μου .. Αγκαλιά ήμασταν με θέα τα όνειρα μας ..
Μια δική μου, μικρή ιστορίας φαντασίας !! ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου