Κική Δημουλά*

Πέρασα από κήπους, στάθηκα σε συντριβάνια και είδα πολλά αγαλματίδια να γελούν σε αθέατα αίτια χαράς ..
Και μικρούς ερωτιδείς, καυχησιάρηδες ..
Τα τεντωμένα τόξα τους βγήκανε μισοφέγγαρο σε νύχτες μου και ρέμβασα ..
Είδα πολλά και ωραία όνειρα και είδα να ξεχνιέμαι ..
Όχι, δεν είμαι λυπημένη ..

*Κική Δημουλά*