Ντίνος Χριστιανόπουλος*

Εν τω μεταξύ, κάθε μέρα έχω μαλώματα με την καρδιά μου ..
- Καρδιά μου, της λέω, κάνε κι εσύ μια υποχώρηση .. Υπάρχει τόση ομορφιά σ'αυτόν τον κόσμο, υπάρχουν τόσα σαββατόβραδα για γλέντι, επιτέλους δε χάθηκαν οι ευκαιρίες για προσήλωση ..
- Δεν ξέρεις τι ζητάς, μου αποκρίνεται .. Σε χάλασαν οι τόσες διαψεύσεις, σ' έκανε εύκολο η απελπισία, έπαψες να πιστεύεις πια στον έρωτα .. Σε κλαίω ..

Δεν ξέρω τι της έκανες αυτής της καρδιάς και ξημεροβραδιάζεται με τ' όνομά σου, όμως εγώ είμαι αδύνατος άνθρωπος, η σάρκα μου πονάει, θέλει να φάει, το αίμα μου κρυώνει, θέλει να ζεσταθεί ..

Να φύγεις απ' τη μνήμη μου και την καρδιά μου ..

*Ντίνος Χριστιανόπουλος*