Πως να συνεχίσω ; Πως; Τα γόνατα μου λυγίζουν μα ναι τα χέρια μου είναι πιο δυνατά για να σηκωθώ ξανά στα πόδια μου .. Δεν ξέρω όμως, αυτόν τον χρόνο τον φοβάμαι , παίζει περίεργα παιχνίδια .. Και με πονάει, πονάω κάθε λίγο , κάθε μέρα που περνάει, κάθε νύχτα και εσύ, εσύ είσαι μακριά μου .. Δεν ξέρω, δεν ξέρω τι κάνεις ποια φιλάς, ποια αγκαλιάζεις σε ποια μιλάς .. Δεν ξέρω .. Τίποτα ποια δεν ξέρω .. Και ώρες ώρες σκέφτομαι, μακάρι να μην σε γνώριζα, γιατί το λέω αυτό; Γιατί πονάω, γιατί να σκέφτομαι ότι δεν με αγαπάς και όμως λέω πως γίνεται; Αυτά τα τόσα που λέμε, κάνουμε ακόμα και μακριά .. Αχ .. Δεν ξέρω .. Και εγώ συνεχίζω να πονάω άλλο τόσο μέσα μου ,μα να μην το δείχνω και να φοράω την μάσκα του ψεύτικου χαμόγελο .. Και όμως την φοράω τόσο καλά, που όλοι με πιστεύουν ακόμα και εγώ , είδες !!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου